Sayfalar

2 Şubat 2011

Tıkanma

Sadık okurlarının çok iyi bildiği gibi Chuck Palahniuk’un kitaplarını okumak ve sindirmek biraz zor ve rahatsız edicidir. Yerinde olmayı dilemeyeceğiniz anti-kahramanların hikayeleri bazen eğlendirici, çoğunlukla şaşırtıcı ve genellikle mide bulandırıcı öğelerle dolu olur. Palahniuk’un sert eleştirilerinden nasibini almayan -okuyucu dahil- kimse kalmaz. Böyle bir yazarın herhangi bir kitabını filme uyarlamak ise kesinlikle cesaret işidir. David Fincher Fight Club’ı 1999 yılında çektiğinde bu zor işin altından layıkıyla kalkıp, çok iyi bir romanı başyapıt olarak nitelendirilebilecek bir film haline getirmeyi başarmıştı. Yazarın bir başka romanından aynı isimle uyarlanan Choke (Tıkanma) için ise aynı şeyleri söylemek maalesef mümkün değil.
2008 tarihli Choke’un yönetmeni Clark Greg aslında yan rollerde yer alan bir aktör ve Choke kendisinin yönettiği ilk film. Greg’i pek çok filmden ve diziden hatırlayabiliriz, hatta Choke’da Lord High Charlie rolünde de izliyoruz. Ancak bir edebiyat eserini filme uyarlamak kendi içinde zaten belli zorluklara sahipken, ilk yönetmenlik denemesinde filme çekmek için Chuck Palahniuk’un bir romanını seçmek bana göre biraz cahil cesaretiyle ilgili olsa gerek ve Greg’in bu girişimi de pek parlak sonuçlanmıyor.
Filmi bir nebze olsun kurtaran ve sonuna kadar izlenmesini sağlayanlar ise başrollerdeki iki yetenekli oyuncu Sam Rockwell ile Angelica Huston ve filmin kitaptaki hikayeye tam olarak demeyelim ama çoğunlukla sadık kalarak ilerlemesi. Seks bağımlısı Victor Mancini bir yandan bu bağımlılığından kurtulmak için grup terapilerine katılırken, bir yandan da Alzheimer hastası olan annesi ile uğraşmaktadır. Restoranlarda boğazına bir şey kaçmış numarası yapan Victor kendisini boğulmaktan kurtaran kişilerin gönderdiği para ve hediyelerle geçimini sağlamaktadır. Hem kitaba hem de filme adını veren bu “tıkanma” eylemi, “kötü biri” olmaya çalışan Victor’un, insanların “iyi biri” ya da kahraman olma isteklerini sömürmesi ile ilgilidir. Birisini ölümden kurtararak kahraman olduğunu sanan kişi kendisine bu duyguyu yaşatan Victor’a bir minnet borcu olarak para göndermektedir. Victor bu numarayı annesinden ilham alarak uygular ve aslında yaptığı her şey annesi ile kendisi arasında yaşanan çatışmadan kaynaklanır. Ancak film ne bu çatışmayı tam olarak anlatabiliyor, ne kitaptaki keskin eleştiri ve saptamaları aktarabiliyor ne de hikaye için önemli detayları göstermekte yeterli olabiliyor. Örneğin; diğer kilit karakterlerden biri olan Paige Marshall’ın hikayesi çok üstünkörü geçilirken, Victor’un en yakın arkadaşı Denny ise iki boyutlu bir karaktere indirgenmiş olarak karşımıza çıkmakta. Neyse ki Denny’i canlandıran Brad William Henke bu kusuru biraz olsun kapatabiliyor.
Choke’u okuyanlar bilir, kitap “eğer bunu okumaya niyetliyseniz vazgeçin” cümlesiyle başlar. Benim tavsiyem ise bu kitabı yani Choke’u kesinlikle okumanız gerektiği. Ama ne yazık ki film için aynı şeyi söyleyemeyeceğim: vasat doğru tanım değil ama ilk akla geleni.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...